We współczesnej polszczyźnie dopuszcza się zarówno używanie określenia pointa, jak i puenta. Pierwsza z nich jest formą bezpośrednio zapożyczoną z języka francuskiego (fr. pointkropka), druga z kolei to wersja zgodna z wymową, czyli fonetyczna. Obecnie językoznawcy uważają, że oba wyrazy można stosować wymiennie. Pointa (puenta) to myśl kończąca czyjąś wypowiedź lub utwór literacki. W przenośni nazywamy tak również zakończenie czegoś, na przykład procesu, działania lub sprawy, które nadaje im szczególny sens.

Poprawna pisownia

pointa

Poprawna pisownia, znaczenie: oryginalny zapis przyjęty z języka francuskiego.

Poprawna pisownia

puenta

Poprawna pisownia, znaczenie: zapis fonetyczny, w pełni poprawny i równoważny z zapisem oryginalnym.

Przykłady poprawnej pisowni

Puentą dzisiejszego przedstawienia było: wszyscy jesteśmy równi, bez względu na kolor skóry.
Wszyscy głośno zaśmiewali się z pointy, kończącej dowcip opowiedziany przez tatę.
Podczas mowy pożegnalnej syn zaznaczył, że puentą życia jego ojca było czynienie dobra.
Sztuka teatralna bardzo mi się podobała, zwłaszcza, że jej pointa była niespodziewana, a przy tym bardzo trafna.


Niepoprawna pisownia

płenta

Niepoprawna pisownia