Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownik rodzaju żeńskiego oznaczający potocznie człowieka podłego, głupiego, odrażającego moralnie, bądź niezdarnego, a także nikczemnika lub parszywca, zaś wulgarnie także policjanta. Słowo w przeszłości oznaczało pasożyta – wesz łonową (inaczej mendoweszka), który żywi się ludzką krwią i powoduje wszawicę.
Etymologia słowa menda jest bliżej nieokreślona, natomiast jego pisownia wynika z zasady ortograficznej, mówiącej, iż przed spółgłoskami zwartymi d i t należy zawsze zapisywać en, przykłady: renta, mentalnie, menda. Wyrazy nadrzędne (hiperonimy) to dla tego słowa owad i pasożyt, zaś do synonimów zaliczamy słowa takie jak: gnida, bydlak, bydlę, gad, wredol, podlec, świnia, gadzina, łajdak, szuja, ścierwo, niegodziwiec, łachudra, nikczemnik, parszywiec, kreatura, skurczybyk, skurkowaniec, łotr, kanalia, padalec, plugawiec, sobaka, swołocz, szubrawiec i plugawiec.

Przykłady poprawnej pisowni

Ostatnio kładąc się do snu w tanim hostelu zauważyłem, że w pościeli znajdowały się liczne mendy.
Co za menda, mało że jest winny spowodowania kolizji to jeszcze całą winą za to obarcza mnie!
Nie wierzę, że Karol to taka menda i mógłby się tak zachować bez skrupułów ani wyrzutów sumienia.

Niepoprawna pisownia