Obie formy są poprawne i dopuszczone do użytku przez językoznawców. Obie również są odmienionym w celowniku zaimkiem osobowym ja, z kolei to, którą z nich powinniśmy zastosować, warunkuje szyk zdania. Ważne jest podkreślenie, że obie formy nie są równoważne i w języku polskim nie należy stosować ich wymiennie. Najważniejszą zasadą jest ta, mówiąca, iż formy mnie używamy, kiedy w zdaniu pada na nią akcent, w innym wypadku należy stosować formę mi.
Najczęściej jest tak, że wyraz mnie powinien być umieszczany na początku zdania, natomiast zaimek mi znajduje się w jego środku lub na końcu – oczywiście, z wyjątkiem sytuacji, kiedy padnie na niego akcent, wówczas powinniśmy zasygnalizować go formą dłuższą. Dla lepszego zrozumienia zagadnienia zapoznaj się z przykładami, które przygotowaliśmy. Pamiętaj też, że jeśli coś jest niezrozumiałe nasza redakcja chętnie udzieli Ci pomocy w komentarzach.

Poprawna pisownia, wyjaśnienie: na początku zdania używa się tylko tej formy.

Przykłady poprawnej pisowni

Mnie nie musisz szykować kawy, za to mama pewnie chętnie się napije.
Jak widać, tylko mnie podoba się ten film – cała reszta uznała go za beznadziejny.
Mnie to daj, ona nie zna się na tym i nawet nie będzie umiała otworzyć opakowania.

Poprawna pisownia, wyjaśnienie: tej formy można użyć na początku zdania składowego, po spójniku, jeśli pada na niego akcent. Najczęściej występuje jednak w środku i na końcu zdania.

Przykłady poprawnej pisowni

Już nic mi nie brakuje, odwiedziła mnie mama i przywiozła wszystkie niezbędne składniki.
Żyję według swoich zasad – zawsze robię tak, jak mi się podoba.
Nie szykuj mi kawy, bardzo Ci dziękuję, ale niedawno wypiłam całą jej filiżankę.