Niepoprawna pisownia

Poprawna pisownia, znaczenie: nazywamy tak wszystkich członków należących do harcerstwa. Dawniej terminem tym określano również czyjegoś dobrego przyjaciela, kompana, powiernika, bliską osobę. Niekiedy także tego zwrotu używa się w stosunku do strażaków – ochotników.
Korzenie powyższego rzeczownika sięgają aż do języka prasłowiańskiego. Posiadał on określenie drug, posiadające znaczenie podobne do dzisiejszego. W miarę ewolucji językowej, polszczyzna przejęła ten termin, modyfikując go na druch, jednak ostatecznie za poprawną formę przyjęto wariant zapisywany przez h, który używany był na Ukrainie i stamtąd został zapożyczony.
Wyraz druh to wyjątek od zasady, nakazującej zapis ch na końcu wyrazów. Jego pisownię może uzasadnić jednak inna reguła, która mówi, że jeśli w innej formie tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych h wymienia się na ż, to należy je zapisać. W tym przypadku zachodzi wymiana druh – drużyna.

Przykłady poprawnej pisowni

Wszyscy usiedliśmy wokół ogniska, a wtedy druh rozpoczął swoją opowieść.
Druhowie z OSP w Łowiczu zapobiegli pożarowi ogromnego terenu leśnego, należy im się nagroda.
Paweł był moim druhem, moim najlepszym przyjacielem.

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia