Poprawna pisownia, znaczenie: wyraz ten należy zawsze zapisywać przez u – tak podaje Słownik etymologiczny języka polskiego, napisany przez Aleksandra Brücknera. W słowniku tym znajdziemy informację, iż wilczur posiada pochodzenie łacińskie oraz niemieckie. Co więcej, inne języki słowiańskie również posiadają podobnie brzmiące rzeczowniki o tym samym znaczeniu, na przykład w języku serbskim występuje termin wuk.
Wilczurem nazywamy dużego, groźnego wilka. W języku potocznym nazwy tej używamy do określenia dużej rasy psa, który swoim wyglądem przypomina wilka – najczęściej mówimy tak na owczarka niemieckiego lub alzackiego. Psy te wykorzystywane są najczęściej jako pomoc dla ludzi, pełnią funkcje przewodnika osób niepełnosprawnych, pracują w policji czy też jako psy tropiące.
Przykłady poprawnej pisowni
Moja siostra wzięła ze schroniska nowego psa – to młody wilczur.
Ten wilczur wygląda na bardzo groźnego, ale kiedy pozna się go lepiej, to staje się praktycznie dużą zabawką.
Czy ten pies to wilczur czy mieszaniec?
Niepoprawna pisownia
Mój wujek ma wilczura, ale to chyba nie jest oficjalna nazwa na owczarka niemieckiego, bo zawsze mówi, że to nie jest żaden wilczur tylko owczarek 😉
To nie do końca tak jak tu