Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownik tęcza zawsze zapisujemy przez samogłoskę ę. Wyjaśnia to reguła ortograficzna, która mówi, że literę ę piszemy zawsze przed spółgłoskami zwarto-szczelinowymi takimi jak: c, ć, cz, dz, dź, dż.
Tęcza to zjawisko optyczne i meteorologiczne, występujące w przyrodzie pod postacią kolorowego łuku. Podczas tego zjawiska dochodzi do rozszczepienia światła widzialnego, zazwyczaj promieni słonecznych, które załamują się i odbijają wewnątrz kropli wody, na przykład deszczu lub mgły. W efekcie dochodzi do rozdzielenia barw światła białego na poszczególne kolory. Synonimem słowa tęcza, jest barwny łuk na niebie.
Istnieje powiedzenie, mówiące, że jedna osoba wpatruje się w drugą jak w tęczę, oznaczające bezkrytyczne zapatrzenie lub uwielbienie.
Jeśli natomiast mówimy, że coś znajduje się po drugiej stronie tęczy, oznacza to, że jest nie do zdobycia. Powiedzenie to ma związek z mitologią irlandzką i dotyczy Leprechaunów, skrzatów, które znają miejsce ukrycia skarbów.
Tęcza to:
1. Barwny łuk, który pojawia się na niebie wskutek rozszczepiania się światła widzialnego na fale o poszczególnych długościach i charakterystycznych dla nich kolorach
2. Barwy, które powstają w wyniku rozszczepiania światła widzialnego za pomocą pryzmatu.
3. Wiele kolorów, które ze sobą sąsiadują, lub znajdują się w swoim pobliżu.
4. W kościele to łuk, który oddziela nawę główną od prezbiterium.
5. W wielu mitologiach pojawia się jako symbol łączący niebo z ziemią, czyli bogów z ludźmi.

Przykłady poprawnej pisowni

Spójrz, jaka piękna tęcza zrobiła się po burzy.
Tęcza to sporadycznie spotykane zjawisko meteorologiczne.
Widziałeś kiedyś taką piękną tęczę jak dzisiaj?

Niepoprawna pisownia