W języku polskim funkcjonują obie powyżej wymienione formy. Każda z nich wywodzi się jednak od innego czasownika, stąd różnice w ich zapisie. Warto zatem zapoznać się ze znaczeniem powyższych słów, aby nie popełnić błędu polegającego na użyciu niewłaściwego wyrazu (niestety nie można używać tych słów zamiennie). Aby ułatwić zrozumienie różnic przygotowaliśmy poniżej przykłady i definicje, a także chętnie odpowiemy na ewentualne pytania czytelników, które pojawią się w komentarzach.
Poprawna pisownia, znaczenie: rzuć to forma wyrazu rzucać, odmieniona w drugiej osobie liczby pojedynczej, w trybie rozkazującym. Czasownik ten posiada wiele znaczeń, oznacza między innymi: wywołać chwilowy ruch przedmiotu, przewracać kogoś, powiedzieć coś zdawkowo, szybko, wysyłać, kierować coś dokądś, ale także: pozbyć się nałogu oraz zrezygnować z czegoś. Niekiedy również wyraz ten stosujemy w kontekście zakończenia związku z kimś, jednak jest to określenie dopuszczone do użytku wyłącznie w mowie potocznej.
Przykłady poprawnej pisowni
Rzuć mojemu psu piłeczkę – zobaczysz, jak posłusznie ją aportuje.
Rzuć mi proszę ten zielony długopis.
Jeżeli kiedykolwiek odezwie się do Ciebie w ten sposób, rzuć go.
Poprawna pisownia, znaczenie: wyraz żuć to podstawowa forma czasownika, oznaczająca: gryźć coś wolno, rozgniatać zębami jakiś pokarm.
Przykłady poprawnej pisowni
Zasady dobrego wychowania nakazują, aby w towarzystwie nie żuć gumy.
Czy możesz żuć ten obiad trochę szybciej? Pora zbierać się do wyjścia.
Po umyciu zębów lubię żuć gumę miętową, czuję wtedy podwójną świeżość w ustach.
Niepoprawna pisownia
Niepoprawna pisownia
Niepoprawna pisownia
Niepoprawna pisownia
Te słowa przecież są podobne (identyczne) tylko w wymowie, a po zapisie każdy powinien od razu wiedzieć które jest kiedy poprawne. Ludzie, to są absolutne podstawy języka polskiego!