nadziei
Poprawna pisownia, znaczenie: forma słowa „nadzieja”, którego znaczenie to ufność, że coś się spełni lub oczekiwanie na coś, a także urzeczywistnienie pragnień. Jest to dopełniacz liczby pojedynczej tego rzeczownika. Przedstawiona pisownia poprawna wynika wprost z regułki, mówiącej, iż na końcu wyrazu po samogłosce zapisujemy wyłącznie i.
Przykłady poprawnej pisowni
Nie damy rady dotrzeć tam w porę, nie ma na to już żadnej nadziei.
Mimo trudności z rozwiązywaniem zadań Rafał nie tracił nadziei, że uda mu się zdać maturę.
Mimo nadziei, którą w sobie mam, wiem, że łatwo nie będzie.
nadzieji
Niepoprawna pisownia
nadzieii
Niepoprawna pisownia
nadziejii
Niepoprawna pisownia
na dziei
Niepoprawna pisownia
na dzieji
Niepoprawna pisownia
Czasami się myliłem w tym słowie, ale już jakoś się do tego przyzwyczaiłem i staram się po prostu słuchać siebie i wtedy jakoś od razu łatwiej to napisać, bo jednak to wyraźnie się tam artykułuje, że jest tylko i na końcu.
To jedno z takich słów, z którymi mnóstwo osób ma problemy. Ja do dziś, gdy muszę napisać, że „nie ma nadziei”, to się zastanawiam, czy taka ostateczność jest konieczna, bo po prostu boję się zrobić błąd… 🙂
Oj to kolejny aspekt polskiej pisowni, który przysparza mi wielu problemów. Nigdy nie wiem jak pisać prawidłowo słowa, które tak się kończą. Dlatego jestem bardzo wdzięczna za porady – na pewno się przydadzą.
Różnica w pisowni poezji i nadziei wynika, z tego, że przed jedną końcówką mamy spółgłoskę z (słowo poezja), w drugim zaś samogłoskę e (słowo nadzieja) – w polszczyźnie po samogłoskach nie występuje nigdy połączenie liter ji, zaś na oznaczenie dźwięków z tej grupy stosujemy w takich sytuacjach literę i.
Dlaczego piszemy nadziei, ale poezji? Skoro zarówno w słowie poezja, jak i nadzieja mamy zapis tożsamy.
Pozdrawiam Kasia
Przyjmuję do wiadomości, że tak to się pisze.