Obie powyższe formy mogą być używane w języku polskim, obie również są odmienioną w celowniku formą zaimka osobowego ja. Językoznawcy jednak wyraźnie określają sytuacje, kiedy to należy użyć dłuższej, a kiedy krótszej z nich i jest to zależne od szyku zdania – co istotne obu form nie używamy wymiennie, nie należy ich traktować jako równoważnych! Należy zapamiętać, że wyraz mnie powinien być używany w zdaniu wówczas, kiedy pada na niego akcent – najczęściej występuje wtedy na początku wypowiedzi, jednak nie jest to reguła. Z kolei forma mi powinna być stosowana w innych przypadkach, kiedy z założenia akcent nie będzie padał na zaimek. W bardzo dużym uproszczeniu warta zapamiętania jest następująca zasada: mnie używamy na samym początku zdania, natomiast krótszej formy mi w środku oraz na końcu zdania. Zapoznaj się z przykładami, które przygotowaliśmy, aby utrwalić sobie pisownię obu form zaimka ja. Jeśli masz pytanie pamiętaj, że możesz zadać je w komentarzu, a nasza redakcja postara się odpowiedzieć tak szybko, jak to możliwe.

Poprawna pisownia, wyjaśnienie: tej formy można użyć na początku zdania składowego, po spójniku, jeśli pada na niego akcent. Używane najczęściej w środku i na końcu zdania.

Przykłady poprawnej pisowni

Robię tak, jak mi się podoba.
Czy mógłbyś jeszcze razy wytłumaczyć mi rozwiązanie tego zadania?
Jeśli uważasz, że nie należy mi się ta nagroda, nawet mnie nie nominuj.

Poprawna pisownia, wyjaśnienie: na początku zdania używamy wyłącznie tej formy.

Przykłady poprawnej pisowni

Mnie nie musisz tłumaczyć tego zadania, widzę, że to Marta ma problem z jego zrozumieniem.
Mnie to mówisz? Przecież wiesz, jakie mam o nim zdanie.
Mnie się to nie podoba, czy możemy już stąd iść?