Obie przedstawione formy zapisu wynikające z odmiany słowa kolega przez przypadki są poprawne i użyte we właściwym kontekście nie stanowią błędu. Istotą problemu jest ustalenie, kiedy użycie której formy będzie właściwe – w tym celu przygotowaliśmy opisy wraz z przykładami. Pamiętaj, że tych form nie możesz używać wymiennie, a w przypadku problemów ze zrozumieniem możesz poprosić nas o pomoc w komentarzach.
Słowo kolega pochodzi z łaciny – zostało zaczerpnięte od słowa collega. Co ciekawe nie tylko język polski zapożyczył to słowo, ponieważ kolega w dokładnie takiej formie funkcjonuje również w języku słowackim, czeskim oraz litewskim. Synonimami słowa są znajomy, kumpel i ziomek, choć z tego ostatniego można korzystać wyłącznie w wypowiedziach potocznych. Jeśli chodzi o wyrazy pokrewne są to czasownik kolegować i rzeczownik koleżeństwo.

Poprawna pisownia, znaczenie: to jedna z form rzeczownika kolega – celownik liczby mnogiej, odpowiadający na pytania: komu? czemu? (np. przyglądam się).

Przykłady poprawnej pisowni

Nigdy nie daję moim kolegom możliwości odebrania sobie piłki – takie sytuacje mogłyby zaważyć na moim byciu kapitanem drużyny.
Dzięki moim pomysłowym kolegom – Bartkowi, Kamilowi i Darkowi dzień obfitował w dużo kreatywnych pomysłów i zabaw.
Marek wręczył prezenty nie tylko swoim kolegom, ale też koleżankom – nikt nie wyszedł od niego z pustymi rękoma.

Poprawna pisownia, znaczenie: jest to forma rzeczownika kolega – narzędnik liczby pojedynczej, odpowiadający na pytania: z kim? z czym? (np. idę).

Przykłady poprawnej pisowni

Jak w każdy piątek Kamil spotkał się ze swoim kolegą Bartkiem i poszli trenować strzelanie z łuku do tarczy.
Patrząc po tym jak Robert traktował Mateusza z całą pewnością nie możemy powiedzieć, że był jego dobrym kolegą.
Gdybyś był moim dobrym kolegą pożyczyłbyś mi swój rower. Skoro tego nie zrobiłeś jesteś co najwyżej moim znajomym.