Niepoprawna pisownia

Poprawna pisownia, znaczenie: jedyną poprawną wersją omawianego wyrażenia jest dysydent. Polszczyzna zapożyczyła je najprawdopodobniej z języka niemieckiego, w którym obecny jest rzeczownik Dissident lub też od Francuzów, u których używane jest określenie dissident. Niezależnie od tego, który język był źródłem tego zapożyczenia, można łatwo stwierdzić, że wskazana jest pisownia przez y. Błędy w zapisie mogą wynikać ze skojarzenia z podobnie brzmiącym rzeczownikiem decydent.
Dysydentem nazywamy osobę, która występuje przeciwko władzy i z tego powodu jest przez nią represjonowana. Mówmy tak również na kogoś, kto odsunął się od jakiejś grupy, do której uprzednio należał. Dawniej dysydentami nazywano osoby odstępujące od dogmatów kościelnych, natomiast w Polsce mówiono tak na ludzi wyznających religie chrześcijańskie, jednak inne niż katolicyzm.

Przykłady poprawnej pisowni

Znany polski dysydent powtarza, że gdyby zaszła taka potrzeba, znów wystąpiłby przeciwko władzom.
Pamiętany jeszcze przez naszych dziadków dysydent zmarł po kilkunastoletnim pobycie w więzieniu.
Był to znany dysydent, obrońca praw człowieka i mniejszości narodowych.

Niepoprawna pisownia