Każda z trzech przedstawionych niżej form jest poprawna.

Poprawna pisownia, znaczenie: jest to forma potoczna w liczbie pojedynczej, czyli chłopak oraz w liczbie mnogiej chłopacy. Taka forma nie powinna być jednak używana w oficjalnym piśmie, w zastosowaniu literackim jest natomiast jak najbardziej dopuszczalna.

Przykłady poprawnej pisowni

Popatrz tylko, jacy ci nasi chłopacy są piękni i młodzi!
Wiesz może co to za chłopacy tam stoją? Bo cały czas mi się przyglądają i nie wiem z jakiego powodu.
Chłopacy rzucili się na pomoc tonącemu mężczyźnie, ale nie zdołali go uratować.

Poprawna pisownia, znaczenie: słowo chłopcy w języku polskim oznacza młodych ludzi płci męskiej. Młodzi to w tym wypadku pojęcie względne, ale trzeba przez nie rozumieć wiek osób, które nie są prawnie dorosłe, czyli nie ukończyły 18 lat.
Wyraz chłopcy jest rzeczownikiem w mianowniku liczby mnogiej. W liczbie pojedynczej rzeczownik ten brzmi chłopiec. Obie formy są podstawowe i regularne. Obok nich funkcjonują formy potoczne, uznane poprzez tzw. uzus językowy i społeczny (formy językowe przyjęte w zwyczaju społecznym za prawidłowe). Obie formy są więc poprawne.

Przykłady poprawnej pisowni

Chłopcy uciekli po raz enty z domu dziecka, ponieważ bali się wychowawcy.
Chłopcy, nie grajcie tutaj w piłkę, ponieważ możecie wybić szybę w oknie!
Karol, pod oknem stoją jacyś chłopcy, myślę, że przyszli do Ciebie.

Poprawna pisownia