Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownik rodzaju żeńskiego burza nie ma jednego znaczenia. Najważniejszym jest jednak określenie gwałtownego zjawiska pogodowego, które zazwyczaj występuje wiosną i latem. O burzy mówi się, gdy jednocześnie występują gwałtowne opady deszczu połączone z bardzo silnym wiatrem, którym towarzyszą grzmoty, błyskawice i pioruny. Burza ma też postać termiczną i magnetyczną. Ta ostatnia oznacza szybkie, niemiarowe zaburzenia pola magnetycznego Ziemi, które są wynikiem aktywności Słońca. Burza ma też znaczenie przenośne. Określa się nią wstrząs dziejowy i życiowy, emocjonalną reakcję na coś lub silne uczucia. Burza oznacza także coś, co jest niepoukładane, skłębione i występuje w bardzo dużej ilości.
Synonimami wyrazu burza są: nawałnica, awantura, skandal, wstrząs, namiętność.
Słowo burza swój początek ma w języku prasłowiańskim (starocerkiewnosłowiańskim). Występuje w nim jako wyraz *buŕa. Etymologia więc wskazuje tutaj prawidłowy sposób pisania. Burza pisze się zawsze przez u i rz, które tym wypadku wymienia się na spółgłoskę r.

Przykłady poprawnej pisowni

Popatrz na nią! Ach, ta burza rudych loków, czyż nie jest piękna?
Idzie chyba na burzę. Jest bardzo gorąco, parno i zbierają się ciemne, jakby gradowe chmury.
Katarzyno, dzisiaj w pracy była niezła burza. Wiesz może, dlaczego nasza szefowa tak się zdenerwowała?

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia