Oba opisywane poniżej wyrażenia wywodzą się od tego samego słowa źródłowego, a mianowicie rzeczownika łowca. Terminem tym określamy myśliwego, a także osobę, która poszukuje czegoś lub kogoś – dla pieniędzy bądź przyjemności. Pomimo bardzo zbliżonej wymowy obu form nie można używać wymiennie – należy poznać różnice pomiędzy nimi, co uchroni nas przed popełnieniem błędu językowego. Aby to ułatwić przygotowaliśmy poniżej definicje i praktyczne przykłady, a dodatkowo służymy radą w sekcji komentarzy pod artykułem.

Poprawna pisownia, znaczenie: określenie łowcom to forma odmieniona w celowniku liczby mnogiej. Warto zwrócić uwagę na zakończenie tego słowa. Wynika ono z obowiązującej w języku polskim reguły, która mówi, że tego typu postacie deklinacyjne powinny za każdym razem być kończone na -om.

Przykłady poprawnej pisowni

Mamo, jak dorosnę, to będę pomagał łowcom dzikich zwierząt!
Ależ Ty jesteś zdolny. Musimy pokazać Cię jakimś łowcom talentów.
Główny bohater powieści przez całe swoje dzieciństwo pomagał łowcom głów.

Poprawna pisownia, znaczenie: słowo łowcą to z kolei forma odmieniona w narzędniku liczby pojedynczej. Należy zapamiętać, że rzeczowniki, przymiotniki, zaimki, liczebniki oraz imiesłowy rodzaju żeńskiego odmienione w narzędniku liczby pojedynczej powinny być zawsze kończone samogłoską nosową ą.

Przykłady poprawnej pisowni

Mój kot, choć wygląda naprawdę niewinnie, jest doskonałym łowcą ptaków i myszy.
Ten zawodnik ma szansę zostać prawdziwym łowcą trofeów.
Z pozoru niewinnie wyglądająca roślina jest prawdziwym łowcą owadów.