Oba wyrazy to odmienione w trzeciej osobie formy czasowników: umieć i potrafić. Oczywiście obie wersje są poprawne i mogą być stosowane we współczesnej polszczyźnie, jednak nie zawsze wymiennie – pomimo dużej bliskości znaczeniowej. Należy zwrócić uwagę, że umieć jest czasownikiem niedokonanym, z a kolei potrafić może być używane w odniesieniu do stanów lub czynności powtarzalnych, niekoniecznie natomiast do umiejętności.
Poprawna pisownia, znaczenie: potrafić to inaczej mieć dość siły, możliwości lub też umiejętności, żeby coś zrobić, posunąć się do pewnych granic w swoim postępowaniu lub osiągnąć pewien stan.
Poprawna pisownia, znaczenie: umieć to inaczej być w stanie coś zrobić, mieć praktyczną wiedzę w jakiejś dziedzinie czy też być w czymś biegłym.
Przykłady poprawnej pisowni
Jeśli czegoś ode mnie potrzebujesz, to potrafisz być miła.
Potrafię zmienić koło w swoim samochodzie, ale nie mam dość siły, żeby odkręcić śruby.
Umiem rozwiązać każde zadanie z książki do matematyki, ale nie potrafię napisać najprostszej rozprawki.
✔ Sprawdzanie pisowni ← darmowe sprawdzanie błędów w tekście
Potrzebujesz pomocy lub wyjaśnienia?
Zadaj je w komentarzu, postaramy się pomóclub wróć do głównej wyszukiwarki.
Mam rozumieć, że taka jest poprawna pisownia
Istotne jest też żeby pisać umie a nie umię – bo ta druga forma jest błędna! Ale już w przypadku po potrafi forma pierwszej osoby to potrafię – czyli może być ja potrafię, ale nie możemy napisać „ja umię” – poprawnie jest „ja umiem”