Poprawna pisownia, znaczenie: prawidłową formą zapisu tego słowa jest och. Począwszy od XVIII, do początków XX wieku, słowo to pojawiało się w polszczyźnie jako oh i było zapożyczeniem z języka francuskiego. Wynikało to z faktu, że przez jakiś czas to francuski pełnił funkcję języka międzynarodowego, jak dzisiaj angielski. W momencie, w którym zaczęły zanikać francuskie wpływy na język polski, prawidłową formą stało się och, które do dziś uważane jest za prawidłowe. Z kolei od niedawna w języku polskim ponownie pojawiło się oh, choć tym razem należy je wiązać z językiem angielskim.
Wykrzyknienie och, to wyraz spontanicznej reakcji na jakieś wydarzenie, odczucia, informację. Może sygnalizować między innymi zaskoczenie, smutek, niedowierzanie czy frustrację.

Przykłady poprawnej pisowni

Och! – krzyknęła głośno, kiedy niespodziewanie wiatr zwiał z jej biurka wszystkie dokumenty.
Och, co z ciebie za niezdara? Ciągle tylko się przewracasz, albo przypadkiem wpadasz na innych.
Och, co za pech! Znowu nie udało mi się wygrać w szkolnym konkursie na najlepszy rysunek.

Niepoprawna pisownia