Oba zaprezentowane niżej sposoby pisowni (czyli zarówno nie palące i niepalące) w pewnych sytuacjach mogą być poprawne, mimo to zdecydowanie zalecamy używanie wyłącznie zapisu łącznego (czyli wersji niepalące) w każdej sytuacji, ponieważ jak wynika z decyzji Rady Języka Polskiego podjętej w grudniu 1997r. można zawsze łączyć nie z imiesłowami przymiotnikowymi, niezależnie od ich znaczenia, a także funkcji. Wynika z tego, że stosując pisownię łączną zawsze zyskujemy pewność, że nie popełniamy błędu, choć rzecz jasna wyjątkiem będą tu konstrukcje przeciwstawne, takie jak: nie palące, lecz łagodne. Dla łatwiejszego zrozumienia przygotowaliśmy poniżej przykłady użycia obu form pisowni w zdaniu.

Poprawna pisownia, forma dopuszczalna.

Przykłady poprawnej pisowni

Problemy były nie palące, kiedy rozpoczynaliśmy projekt, jednak z upływem czasu stawały się coraz większe.
Ból w przełyku, który odczuwam jest nie palący, lecz łagodny.

Poprawna pisownia, forma zalecana.

Przykłady poprawnej pisowni

Jak sięgam pamięcią Darek był zawsze osobą niepalącą – nie sądzę, abym go kiedykolwiek widział papierosem w ustach.
To jest autobus wyłącznie dla osób niepalących, uprzejmie proszę, aby się pan przesiadł albo zgasił tego papierosa.