Poprawna pisownia, znaczenie: kląć oznacza przede wszystkim używanie wulgaryzmów i słów, które mają na celu obrażenie innej osoby. Może odnosić się także do rzucania zaklęć i uroków w celach magicznych, które z intencją zaszkodzenia drugiej osobie.
Kląć to poprawna forma bezokolicznika tego czasownika. Podobnie jak w czasie przyszłym w formie niedokonanej (będziemy kląć) oraz w czasie przeszłym (klął) nie występuje tutaj n. Pojawia się ono jednak podczas odmiany tego wyrazu w czasie przyszłym dokonanym (przeklnę), a także w czasie teraźniejszym w trybie oznajmującym (klnę) oraz w trybie rozkazującym (klnij). Taka zmiana powoduje, iż dokładną odmianę wyrazu należy zapamiętać.

Przykłady poprawnej pisowni

Franek nauczył się kląć w szkole i teraz używa wulgaryzmów w każdym miejscu, w którym przebywa.
Pamiętam, że nasz ojciec lubił kląć jak szewc, kiedy coś wyprowadziło go z równowagi.
Nie powinnaś tak kląć, dziewczynie nie przystoi takie zachowanie. Wszyscy pomyślą, że jesteś niewychowana.

Niepoprawna pisownia