Poprawna pisownia

bąbel

Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownik oznaczający coś nabrzmiałego – na ogół pęcherzyk wypełniony gazem bądź płynem, znajdujący się na skórze lub na jakiejś powierzchni. W medycynie to także określenie kliniczne na twór, powstały na skórze jako reakcja alergiczna, bądź w wyniku otarć. Matki nazywają też w ten sposób pieszczotliwie swoje dzieci (zwłaszcza tu często pojawia się niepoprawna pisownia). W technice słowo to oznacza próżnię w odlewie. Jedyny poprawny zapis jest przez ą i po raz pierwszy odnotowany został w roku 1927 w Słowniku Etymologicznym języka polskiego Aleksandra Brucknera. Pisownia ta jest ściśle związana z zasadą, która mówi, że przed spółgłoskami p, b, t, d, c, dz, cz, ć, , , k i g piszemy zawsze ą. Nieprawidłowa pisownia wynika najpewniej z prób zapisu fonetycznego, tak jak wyraz jest wymawiany – kiedy to następuje utrata nosowości i uproszczenie artykulacji. Synonimem słowa bąbel jest pęcherz lub pęcherzyk.

Przykłady poprawnej pisowni

Te nowe buty tak obcierały mi piętę, że teraz wyskoczył na niej ogromny bąbel!
Dziecko Kasi to jeszcze niedawno był bąbel, a teraz można z nim już normalnie porozmawiać. Zobacz tylko jak szybko ten czas leci.
Proszę smarować to miejsce maścią, którą Pani przypisałem, a bąbel zniknie w ciągu kilku dni.


Niepoprawna pisownia

bombel

Niepoprawna pisownia