Używać można obu tych słów, jednak ich wykorzystanie zależy od kontekstu.

Poprawna pisownia, znaczenie: pomarańcza to prawidłowy zapis, kiedy mówimy o owocu. Wynika on z etymologii tego słowa, które powstało najpewniej w XVII wieku, choć pomarańcze znane były w Polsce prawdopodobnie już sto lat wcześniej. Powstało ono dzięki włoskiej nazwie tego owocu, brzmiącej pomo arancia, która z kolei swymi korzeniami sięga sanskrytu i języka perskiego. Ze względu na spolszczone zapożyczenie, zawsze należy w tym przypadku używać żeńskiej końcówki -a.

Przykłady poprawnej pisowni

Pomarańcza jest ulubionym owocem Kasi, dlatego dziewczyna często kupuje je na pobliskim targu.
Na talerzu spoczywała dojrzała, soczysta pomarańcza, obok której starannie ułożono inne owoce.
Uwagę Marioli przykuła ogromna pomarańcza, wisząca na gałęzi drzewa w ogrodzie botanicznym.

Poprawna pisownia, znaczenie: pomarańcz jest dopuszczalny jako nazwa koloru pomarańczowego, analogicznie do biały – biel. Wynika to z faktu, iż większość kolorów w języku polskim ma dwie nazwy pojawiające się w rodzaju męskim (tak jak słowo kolor).

Przykłady poprawnej pisowni

Mocny pomarańcz jest ulubionym kolorem Zosi, dlatego kupiłem dla niej nową sukienkę tej barwy.
Pomarańcz stał się jednym z popularnych kolorów tego roku, gdyż przywodzi na myśl naturę.
Barwy natury, w tym zieleń, a także intensywna żółć i pomarańcz, dominują w domu Barbary.