Określenia nie miła i niemiła mogą być poprawne, jednak ich użycie zależy od kontekstu, w jakim mają występować.

Poprawna pisownia, znaczenie: nie miła występuje w polszczyźnie wyjątkowo. Opisuje sytuację, w której chcemy wyraźnie podkreślić kontrast pomiędzy cechami danej osoby lub sytuacji. Wymaga uzupełnienia przez zdanie, które mówi, jakie dokładnie cechy chcemy do siebie przyrównać.

Przykłady poprawnej pisowni

Wiktoria była zwykle nie miła, tylko opryskliwa, przez co nikt z kolegów w pracy jej nie polubił.
Angelika uważała, że siostra była wobec niej nie miła, tylko chamska, dlatego czekała na przeprosiny.
Franek uważał, że ostatnia rozmowa z ojcem była nie miła, tylko irytująca, więc na razie nie chciał się z nim widzieć.

Poprawna pisownia, znaczenie: przymiotnik niemiła określa z kolei ogólną cechę, jaką jest brak uprzejmości, niesympatyczne zachowanie danej osoby. Może odnosić się także do sytuacji, które odbierane są jako nieprzyjemne. Zapis tego słowa jest zgodny z ogólną zasadą polszczyzny, mówiącą, że partykułę nie piszemy łącznie z przymiotnikami.

Przykłady poprawnej pisowni

Niemiła Grażyna, która kiedyś mieszkała obok mnie, sprawiła, że mam teraz uraz do tego imienia.
Jego siostra często była dla niego niemiła, dlatego wolał spędzać czas z braćmi i kolegami.
Niemiła rozmowa z pracodawcą, jaka go dzisiaj spotkała, na cały dzień zważyła mu humor.