Obie przedstawione poniżej pisownie są poprawne i funkcjonują w języku polskim niezależnie od siebie, ale mają różne znaczenia, dlatego nie mogą być stosowane zamiennie. Co ciekawe wariant skaże może pochodzić od różnych słów bazowych, dlatego pisownia skaże przez ż z kropką może oznaczać dwie niezależne od siebie rzeczy, co staraliśmy się pokazać w przykładach użycia słów w zdaniach. Poniżej znajdują się także definicje wszystkich znaczeń, a w razie niejasności przypominamy o możliwości pozostawienia komentarza do naszej redakcji pod artykułem.
Poprawna pisownia, znaczenie: skaże to wyraz, który w języku polskim ma dwa znaczenia. Może on pochodzić od czasownika skazać, oznaczającego: wydać wyrok skazujący. Skaże to postać odmieniona w trzeciej osobie liczby pojedynczej, w czasie przyszłym. Wyraz ten może pochodzić także od bezokolicznika skazić, również będąc formą odmienioną w trzeciej osobie liczby pojedynczej, w czasie przyszłym. Skazić to inaczej: spowodować trwałe uszkodzenie lub zeszpecenie czegoś, zanieczyścić coś środkami trującymi lub ciałami promieniotwórczymi i spowodować, że stało się szkodliwe dla istot żywych, ulec jakiemuś niekorzystnemu działaniu, jakimś ujemnym wpływom, a także uczynić umyślnie jakiś produkt niezdatnym do spożycia przez dodanie środków trujących.
Przykłady poprawnej pisowni
Mam nadzieję, że sędzia skaże go na prace społeczne, a nie na więzienie.
Liczyłam, że sąd obu przestępców skaże na więzienie, a nie tylko wyda wyrok w zawieszeniu.
Boję się, że budowana tak blisko rzeki elektrownia skaże wodę swoimi odpadami.
Istnieje obawa, że niejeden rolnik skaże ten zbiornik wodny chemikaliami ze swoich upraw.
Poprawna pisownia, znaczenie: sformułowanie skarze z kolei to forma nieco przestarzałego już czasownika skarać, odmieniona w trzeciej osobie liczby pojedynczej, w czasie przyszłym. Skarać oznacza: wymierzyć komuś karę.
Przykłady poprawnej pisowni
Ojciec Cię skarze, jak powiem mu co zrobiłeś!
Dobry rodzic tak skarze dziecko, że nie poczuje się ono skrzywdzone, a jednocześnie nie popełni już więcej tego samego błędu.
Wiedziałam, że któreś z rodziców surowo skarze mnie za ten wybryk.
Co do skażenia; używana jest jest forma z ż ale w 1.os. l.p.
Jak będę niewłaściwie obchodził się z tą substancją, skażę glebę.
Jeśli chodzi o wskazanie, skazanie i skaranie; można kogoś skarać (pokarać) skazując na cierpienie, okazując (ukazując) w ten sposób swoją moc.
Zeus ukaże moc swoją: skaże cię na wieczną pracę i w ten sposób skarze (ukarze) cię za twoje nieposłuszeństwo. 🙂
W praktyce nie spotkałem się z z formą skaże w znaczeniu zanieczyści. Zamiast tego używane jest skazi.
Ah, a mi się zdawało że tylko jedna pisownia – ta skaże przez „ż” jest poprawna, a tu (przynajmniej w teorii) ta druga też ma zastosowanie, to ciekawe, nie wiedziałem