Oba wyrazy to odmienione w trzeciej osobie formy czasowników: umieć i potrafić. Oczywiście obie wersje są poprawne i mogą być stosowane we współczesnej polszczyźnie, jednak nie zawsze wymiennie – pomimo dużej bliskości znaczeniowej. Należy zwrócić uwagę, że umieć jest czasownikiem niedokonanym, z a kolei potrafić może być używane w odniesieniu do stanów lub czynności powtarzalnych, niekoniecznie natomiast do umiejętności.
Poprawna pisownia, znaczenie: potrafić to inaczej mieć dość siły, możliwości lub też umiejętności, żeby coś zrobić, posunąć się do pewnych granic w swoim postępowaniu lub osiągnąć pewien stan.
Poprawna pisownia, znaczenie: umieć to inaczej być w stanie coś zrobić, mieć praktyczną wiedzę w jakiejś dziedzinie czy też być w czymś biegłym.
Przykłady poprawnej pisowni
Jeśli czegoś ode mnie potrzebujesz, to potrafisz być miła.
Potrafię zmienić koło w swoim samochodzie, ale nie mam dość siły, żeby odkręcić śruby.
Umiem rozwiązać każde zadanie z książki do matematyki, ale nie potrafię napisać najprostszej rozprawki.
Ciężko nam coś doradzić – obie formy można stosować zamiennie. W języku formalnym użylibyśmy raczej formy potrafić.
nie umiesz pisać po polsku
nie potrafisz pisać po polsku
Hej pewnie obie formy poprawne ,ale jakby miał wybrać okiem fachowca to pierwsza czy druga?
Pozdrawiam i dziękuje.
Obie te frazy są poprawne i mają takie samo znaczenie.
nie potrafisz nic zrobić/nie umiesz nic zrobić?
Z ksiązki dla 1 klasy podstawówki o świstaku:
,, Umie stanąć na dwóch łapkach…”
🙁
Bardziej chyba było by:
,,Potrafi stanąć na dwóch łapkach…”
Mam rozumieć, że taka jest poprawna pisownia
Istotne jest też żeby pisać umie a nie umię – bo ta druga forma jest błędna! Ale już w przypadku po potrafi forma pierwszej osoby to potrafię – czyli może być ja potrafię, ale nie możemy napisać „ja umię” – poprawnie jest „ja umiem”