Zarówno opatrzność, jak i opaczność istnieją w języku polskim. Warto jednak pamiętać, że obecnie drugi z nich jest prawie niewykorzystywany i występuje wyłącznie jako archaizm. Ich znaczenie jest przy tym różne i nie mogą być zapisywane zamiennie.

Poprawna pisownia, znaczenie: opaczność jest archaizmem, który obecnie praktycznie nie pojawia się w codziennej mowie i jest rzadko odnotowywany w słownikach. Określenie to wywodzi się od na opak i opacznie, czyli błędnie, odwrotnie. Takie też było znaczenie tego rzeczownika: błędność, omylność, odwrotność i przewrotność.

Przykłady poprawnej pisowni

Julka jest prawdziwym wcieleniem opaczności, bez przerwy popełnia głupie błędy i robi sobie kłopoty.
Opaczność w pracy może doprowadzić do nieporozumień i problemów, a także obniżenia jej oceny.
Wszystkie problemy, które ostatnio mieliśmy, pojawiły się przez nieustanną opaczność Teresy.

Poprawna pisownia, znaczenie: opatrzność jest z kolei słowem wywodzącym się od patrzyć i opatrzyć, czyli zadbać, zatroszczyć się o coś. W swoim podstawowym znaczeniu opatrzność oznaczała troskliwość, dbałość, pieczę. Odnosiła się także do boskiej siły, która otacza opieką życie wszystkich ludzi. Obecnie głównie pozostało drugie znaczenie, a pierwsze odchodzi w zapomnienie i używamy tego określenia niemal wyłącznie w kontekście religijnym.

Przykłady poprawnej pisowni

Opatrzność boża musiała czuwać nad Grażyną podczas tego wypadku, skoro tylko złamała rękę.
Nie wierzę w boską opatrzność, myślę, że całe nasze życie zależy tylko od naszych działań.
Oko opatrzności to doskonale znany symbol, przedstawiający oko w trójkącie, od którego rozchodzą się promienie.