Poprawna forma, której powinno się używać to dziadkowie, choć musimy wspomnieć, że również forma dziadki formalnie występuje w języku polskim – ma ona jednak inny wydźwięk i może być używana wyłącznie w języku potocznym, dlatego nie rekomendujemy jej stosowania. Poniżej znajdziesz pełne objaśnienie różnic okraszone praktycznymi przykładami użycia. Pamiętaj, że w razie wątpliwości zawsze możesz zadać naszej redakcji pytanie językowe w sekcji komentarzy.

Poprawna pisownia, znaczenie: dziadkowie to forma rzeczownika dziadek odmieniona w mianowniku i wołaczu liczby mnogiej. Dziadkiem nazywamy ojca naszego ojca lub matki. Potocznie mówi się tak na starszego pana, mężczyznę w podeszłym wieku. Dziadkowie to również określenie zbiorcze dziadka i babci.

Przykłady poprawnej pisowni

Moi dziadkowie są ciągle tak mocno w sobie zakochani jak pięćdziesiąt lat temu.
Niestety nie mogę się jutro z Tobą spotkać – odwiedzają mnie dziadkowie.
Dziadkowie dołożyli mi trochę pieniędzy, dzięki czemu wreszcie mogłem sprawić sobie samochód.

Poprawna pisownia, znaczenie: dziadki to forma deprecjatywna pochodząca od wyrazu dziadkowie. Może być używana w języku potocznym, jednak należy zwrócić uwagę na fakt, iż będzie ona wyrażała nasz negatywny stosunek, pogardę, ironię lub brak szacunku.

Przykłady poprawnej pisowni

Dziadki powiedzieli, że nie mają dziś dla mnie czasu.
Jeśli nie możesz zostać u ojca, to zawsze są jeszcze dziadki.
W tym domu kiedyś mieszkali dziadki, teraz są w ośrodku pomocy społecznej.