Zarówno podziękuję, jak i podziękuje, to poprawne formy. Ich wykorzystanie powinno jednak zostać uzależnione od kontekstu wypowiedzi i tego, kto i o kim się wypowiada. Prawidłowość obu tych form zgodna jest z ogólną zasadą języka polskiego, która mówi, iż regularnie odmieniające się wyrazy w pierwszej osobie liczby pojedynczej kończą się na ę, a na w trzeciej osobie liczby pojedynczej na e.
Oba słowa mają to samo znaczenie, gdyż pochodzą od bezokolicznika dziękować. Oznaczają składanie podziękowań za coś, wyrażają wdzięczność lub zadowolenie. Należą do słów grzecznościowych. Obu zwrotów można używać także sarkastycznie, w celu okazania dezaprobaty.

Poprawna pisownia, znaczenie: słowo podziękuję występuje w pierwszej osobie liczby pojedynczej i przekazuje informację, że podmiot mówiący podziękuje w swoim imieniu.

Przykłady poprawnej pisowni

Ja ci podziękuję za taką pomoc, sam zajmę się tą sprawą, skoro robisz to wszystko od niechcenia.
Mamo, pozwól że podziękuję, że zechciałaś mi pomóc w opiece nad dzieckiem, gdyż totalnie nie mam o tym pojęcia.
Podziękuję wam za wasze przybycie i cierpliwe wysłuchanie tego, co pani Karolina miała do powiedzenia w tej kwestii.

Poprawna pisownia, znaczenie: z kolei podziękuje to trzecia osoba liczby pojedynczej, której używamy, mówiąc o podziękowaniach wyrażonych przez kogoś innego.

Przykłady poprawnej pisowni

Janek podziękuje za wszystkie prezenty i życzenia, które od was otrzymał, niestety nie może tego zrobić osobiście.
Olga podziękuje za tę piękną pocztówkę z wakacji. Obiecała, że gdy pojedzie do Grecji, też jakąś dla was wybierze.
Igor podziękuje za zaproszenie na spotkanie, ale nie będzie mógł przyjść, gdyż musi zająć się dzieckiem siostry.

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia