Czy i kiedy stawiamy przecinek przed spójnikami podrzędnymi

Zdanie podrzędnie złożone jest to, jak sama nazwa wskazuje, zdanie złożone z dwóch lub kilku zdań składowych, w którym jedno z nich – zdanie podrzędne wynika z drugiego – zdania nadrzędnego. Zdanie podrzędne samodzielnie nie zachowuje sensu. Jest to podstawowa różnica pomiędzy zdaniem podrzędnie złożonym i współrzędnie złożonym, w którym oba człony zdania są od siebie niezależne i po rozdzieleniu ich kropką funkcjonują jako dwa zachowujące sens wypowiedzenia.

Zdanie podrzędne należy zawsze oddzielać przecinkiem od zdania nadrzędnego, bez względu na ich kolejność. Warto zapamiętać, że przecinkiem wydziela się również zdanie podrzędne, które zostało wplecione w zdanie nadrzędne.

Wprowadzanie zdań podrzędnych

Zdania podrzędne w języku polskim najczęściej są wprowadzane przez spójniki, ale mogą je wprowadzać również zaimki i partykuły. Zdania podrzędne zazwyczaj występują po następujących wyrazach: aby, aczkolwiek, albowiem, aż, ażeby, bo, bowiem, by, byle, chociaż, choć, chyba że, co, czy, dlaczego, dlatego, dokąd, dopiero gdy, dopóki, gdy, gdyby, gdyż, gdzie, ile, iż, jak, jakby, jak gdyby, jaki, jakkolwiek, jakoby, jako że, jeśli, jeżeli, kiedy, kim, komu, kto, który, mimo iż, mimo że, odkąd, po co, po czym, podczas gdy, pomimo iż, pomimo że, ponieważ, póki, skąd, skoro, tak jak, tylko że, tym bardziej że, za co, zanim, zwłaszcza gdy, zwłaszcza że, że aż, żeby.

Przed każdym z wymienionych wyżej wyrazów, jeśli tylko wprowadza on zdanie podrzędne, należy postawić przecinek.
Przykłady:
Będę pytała tak długo, aż w końcu mi powiesz.
Nie mogę cię dziś odwiedzić, ponieważ jestem bardzo zajęta.
Planuję iść jutro na zakupy, mimo że pogoda ma być okropna.