Obie opisane poniżej formy wywodzą się od tego samego słowa źródłowego, jakim jest rzeczownik jędza. Mówimy tak na postać z bajki, uosabiającą zło – zgarbioną staruchę z długim nosem. W języku potocznym jest to również pogardliwe określenie kłótliwej i dokuczliwej kobiety. Oba warianty to różne formy deklinacyjne słowa bazowego, w związku z czym nie mogą być stosowane wymiennie – przeczytaj poniższe przykłady i definicje, a dowiesz się kiedy użyć której z nich. W razie wątpliwości pamiętaj także o możliwości zadawania naszej redakcji pytań językowych w sekcji komentarzy pod artykułem.

Poprawna pisownia, znaczenie: forma jędzą to rzeczownik podstawowy odmieniony w narzędniku liczby pojedynczej. Dla przypomnienia, we współczesnej polszczyźnie obowiązuje zasada, która mówi, że rzeczowniki, przymiotniki, zaimki, liczebniki oraz imiesłowy rodzaju żeńskiego odmienione w narzędniku liczby pojedynczej powinny być każdorazowo kończone samogłoską ą.

Przykłady poprawnej pisowni

Nie rozmawiaj z tą jędzą, pewnie znów Cię okłamała.
Jesteś prawdziwą jędzą, jak mogłaś podrywać mojego chłopaka?
Początkowo myślałam, że to fajna dziewczyna, dopiero później zrozumiałam, że jest zakłamaną jędzą.

Poprawna pisownia, znaczenie: sformułowanie jędzom to z kolei rzeczownik podstawowy odmieniony w celowniku liczby mnogiej. Tak odmienione formy rzeczowników powinny mieć na końcu zawsze dwuznak om.

Przykłady poprawnej pisowni

Takie małe dzieci jak Ty często są zostawiane złym jędzom na pożarcie.
Zły czarnoksiężnik nakazał swoim służącym – jędzom, by odnalazły uciekające dziecko.
Mam tego dość. Pokażę tym jędzom na co naprawdę mnie stać.

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia