Niepoprawna pisownia

inwektywów

Niepoprawna pisownia


Poprawna pisownia

inwektyw

Poprawna pisownia, znaczenie: omawiany wyraz jest odmienioną w dopełniaczu formą rzeczownika inwektywa, oznaczającego obelgę, wyzwisko czy też zniewagę. Wyraz ten wywodzi się z języka łacińskiego, w którym występował termin invectivus, oznaczający: gromiący, łamiący.
Należy zapamiętać, że jedyną poprawną wersją zapisu powyższej formy tego rzeczownika jest: inwektyw. Pomyłki w odmianie najczęściej wynikają ze skojarzenia z innymi wyrazami, które odmieniają się zgodnie z zasadami tej deklinacji. Aby ułatwić zapamiętanie powyższej odmiany, warto skojarzyć, że wyraz ten kończy się na w, czyli na spółgłoskę twardą, to jest on rodzaju żeńskiego, co z kolei wskazuje na fakt, że będzie przyjmował zerową końcówkę fleksyjną.

Przykłady poprawnej pisowni

Mając dość inwektyw ze strony swojego męża, kobieta zażądała rozwodu.
Nie będziemy rozmawiać tym tonem – możemy wymieniać argumenty, a nie słuchać inwektyw.
Nie musisz wysłuchiwać inwektyw ze strony swoich rodziców, poproś ich o spokojną rozmowę.