Pineska to inaczej krótka szpilka lub gwóźdź, który posiada charakterystyczną płaską lub kulistą główkę.
Do dnia obecnego trwa wiele sporów dotyczących tego, jak poprawnie zapisywać powyższy wyraz. Prawda jest taka, że Rada Języka Polskiego dopuściła do użytku zarówno wersję dźwięczną tego słowa, która zapisywana jest przez z, jak i bezdźwięczną, pisaną przez s. Etymologia tego zwrotu opowiada się za formą dźwięczną – został on bowiem zapożyczony z języka francuskiego, w którym obecny jest termin punaise (fr. pluskwa), wymawiany puinez czy też pinez. Należy jednak zwrócić uwagę, że język polski (jak każdy inny) z biegiem czasu ulega uproszczeniom – między innymi, głoski dźwięczne stają się bezdźwięcznymi. Warto zatem zapamiętać, że obie formy powyższego wyrazu można stosować zamiennie.
Poprawna pisownia
Poprawna pisownia
Przykłady poprawnej pisowni
Ale śliczna! Jeszcze nie widziała pineski, która na główce ma namalowane wzorki.
Marta skrupulatnie przyczepiała pinezkami karteczki z najtrudniejszymi słówkami do tablicy korkowej.
Moja mama miała wczoraj okropny dzień – stanęła bosą stopą na zostawionej na dywanie pinesce.
Podaj mi proszę to pudełko z pinezkami, muszę odświeżyć informacje wywieszone w gablocie szkolnej.
Wybornie, bardzo mało jest w języku polskim sytuacji, w których obie formy są bezbłędne jak pinezka czy pineska – a mogłoby być więcej wtedy życie byłoby znacznie prostsze. A strona z tego co wiem jest owszem zdecydowanie godna zaufania, ja się jeszcze nie naciąłem.
Czy ta strona jest godna zaufania..?