Zasady poprawnej polszczyzny nie definiują, która z tych form jest bardziej poprawna. Obie są dopuszczone do użytku, a zatem mamy pełną dowolność w ich stosowaniu. Ciekawostką jest fakt, że zarówno czasownik spieszyć jak i śpieszyć występowały w języku polskim już od XV wieku – a przynajmniej wtedy pojawiły się pierwsze ich zapisy.
Śpieszyć to czasownik przechodni niedokonany. Za jego pomocą przekazujemy informację, że dokądś szybko zdążamy, a także, że zabieramy się do czegoś ochoczo, tak szybko, jak jest to możliwe. Po dodaniu do niego zaimka zwrotnego się, otrzymujemy czasownik zwrotny niedokonany, oznaczający: robić coś szybko, chcieć z czymś zdążyć.

Poprawna pisownia

Poprawna pisownia

Przykłady poprawnej pisowni

Patrzyła na niego z niedowierzaniem, więc czym prędzej pośpieszył z wyjaśnieniem.
Nie musimy się już spieszyć. Wykład został przesunięty o godzinę do przodu.
Marek śpieszył się na umówione spotkanie, przez korki w centrum miasta szansa na spóźnienie wzrastała z każdą minutą.
Jeśli chcemy tam zdążyć przed resztą gości, to musimy porządnie się śpieszyć.

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia