Obie widniejące poniżej formy zapisu (czyli forma niepaląca, jak i forma nie paląca) mogą być w stosownym kontekście poprawne, jednak zdecydowanie zaleca się stosowanie tylko zapisu łącznego (czyli wersji pisowni niepaląca) w każdej sytuacji, z uwagi na to, że zgodnie z decyzją Rady Języka Polskiego (grudzień 1997r.) można zawsze łączyć nie z imiesłowami przymiotnikowymi i to niezależnie od ich znaczenia, jak i funkcji. Wynika stąd wprost, że stosując pisownię łączną zawsze mamy gwarancję, że nie popełniamy błędu – choć rzecz jasna wyjątkiem będą tu oczywiście konstrukcje przeciwstawne takie jak: nie paląca, lecz łagodna. Jeśli masz nadal wątpliwości spójrz na poniższe przykłady użycia obu form pisowni w zdaniu.

Poprawna pisownia, forma zalecana.

Przykłady poprawnej pisowni

Robert był odkąd pamiętam osobą niepalącą – chyba nigdy nie widziałem go z papierosem.
Ta przestrzeń jest tylko dla niepalących, proszę o przejście do strefy dla palących.

Poprawna pisownia, forma dopuszczalna.

Przykłady poprawnej pisowni

Marcin był nie palący, w momencie, gdy się spotkaliśmy. Ale nałogu nie rzucił – po spotkaniu od razu zapalił, nadal nie jest więc niepalący.
Dyskomfort, który odczuwam w przełyku jest nie palący, lecz łagodny.