Poprawna pisownia, znaczenie: terminem tym określamy kobietę w okresie narzeczeństwa, zaręczoną, mającą niebawem wstąpić w związek małżeński. Niekiedy używa się w stosunku do niej określenia nupturientka, dawniej z kolei na swoją narzeczoną mówiono: oblubienica.
Jedyną poprawną formą zapisu tego wyrazu jest pisownia przez rz oraz przez e. Jakiekolwiek zatem próby zapisu tego przez ż lub y są oczywiście błędem. Poprawna pisownia może być uzasadniona pochodzeniem słowa, którego korzenie sięgają aż do języka prasłowiańskiego. Występował w nim termin narekti, który w późniejszych czasach ewoluował i w języku staropolskim figurował już jako forma: narzec. Znaczyła ona: obiecać, przyrzec. Stwierdzenie narzec coś lub narzec kogoś oznaczało wówczas obiecanie mu czegoś lub kogoś i w ten sposób ojciec dziewczyny obiecywał kawalerowi, że córka zostanie jego żoną.
Przykłady poprawnej pisowni
Kiedy wreszcie poznam Twoją narzeczoną? Nie mogę się doczekać.
Proszę, przyjdź ze swoją narzeczoną na moje urodziny.
Na grillu u Tomka wreszcie wszyscy mieliśmy okazję poznać jego narzeczoną.
Niepoprawna pisownia
Niepoprawna pisownia
Niepoprawna pisownia
narzyczona – ten błąd robi jednak karierę, ciekawe czy kiedyś wejdą obie formy do słownika
Moja dziewczyna jak została moją narzeczoną to na początku była tak zaskoczona, że nie wiedziała, jak to się pisze i napisała raz „narzyczona”, nie ukrywam, że troszkę się z niej wtedy z tego powodu ponabijałem 😉
W porządku!