Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownik kula zapisujemy przez u. Jest to zgodne z zasadą fonetyczną, opartą między innymi o historyczne rozróżnianie głosek u i ó podczas ich wymawiania. Zgodnie z zasadą fonetyczną każdej głosce odpowiada konkretna litera. W dawnej polszczyźnie u wymawiano jako u. W wyrazie kula zawsze był to właśnie ten dźwięk. Należy przy tym pamiętać, że w języku staropolskim ó wymawiano jako dźwięk pośredni pomiędzy u i o. Tradycyjnie nie występował on w słowie kula.
Kula to bryła posiadająca zamkniętą powierzchnię, w której każdy z punktów jest identycznie odległy od jej środka. Jest to również każdy przedmiot, który posiada taki kształt.
W sportach kula to sprzęt posiadający określony ciężar i służący do miotania.
Nazywany jest tak pocisk, którym ładuje się broń palną.
Kula to również akcesorium ortopedyczne, pomagające poruszać się osobom, które nie mogą robić tego o własnych siłach, na przykład po złamaniu nogi.
Przykłady poprawnej pisowni
W chińskiej restauracji wisiały pod sufitem różnokolorowe, papierowe lampiony, mające kształt kuli.
Mężczyzna widząc, że starszej kobiecie wypadła z ręki kula, podniósł przedmiot i podał, aby mogła się znowu podeprzeć.
Kiedy próbował załadować w pośpiechu magazynek, ostatnia kula wypadła mu na podłogę, wydając charakterystyczny dźwięk.
Niepoprawna pisownia
Jedyna poprawna forma to skuli mnie (np. kajdankami).
Jak się pisze: skuli czy skali mnie
Tutaj jest sekcja komentarzy – słówka do wyszukania prosimy wpisywać w pole szukania.
Kłuła czy kłuła
Ta strona to jest cudo pomogło mi 20 razy w lekcjach.
Dziękuję 🙂