Oba omawiane poniżej wyrazy oczywiście występują na co dzień w języku polskim, pochodzą nawet od tego samego słowa podstawowego, jednak każdy z nich jest jego inną formą deklinacyjną. Rzeczownikiem bazowym jest tutaj wyraz baśń, którym określamy utwór o treści fantastycznej, najczęściej o tematyce związanej z wierzeniami magicznymi, siłami i zjawiskami nadprzyrodzonymi. W języku staropolskim mówiono tak również na plotkę oraz na przysłowie. Zapoznaj się z różnicami pomiędzy obiema formami, dzięki czemu nie popełnisz błędu polegającego na użyciu formy nie pasującej do kontekstu zdania. Pomocne będą tu definicje i nasze przykłady praktycznego użycia obu słów. Pamiętaj, że w razie wątpliwości możesz zadać naszej redakcji pytanie językowe w dziale komentarzy zlokalizowanym pod artykułem.

Poprawna pisownia, znaczenie: baśnią to forma odmieniona w narzędniku liczby pojedynczej. Należy zwrócić uwagę na końcówkę tego słowa – jest ona uzasadniona regułą językową, która mówi, że w rzeczownikach, przymiotnikach, zaimkach, liczebnikach oraz imiesłowach rodzaju żeńskiego odmienionych w narzędniku liczby pojedynczej na końcu wyrazu powinna zawsze znajdować się samogłoska nosowa ą.

Przykłady poprawnej pisowni

Podczas lekcji uczniowie zastanawiali się wspólnie czy omawiana przez nich lektura jest baśnią.
Moja córka zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie plastycznym Polska baśnią malowana.
Nie dajmy się zwieść kolorowej okładce – opowieść ta jest baśnią typowo dla dorosłych.

Poprawna pisownia, znaczenie: wyraz baśniom to w z kolei rzeczownik podstawowy odmieniony w celowniku liczby mnogiej. Zasady pisowni polskiej nakazują by takie postacie deklinacyjne zapisywać zawsze z om na końcu.

Przykłady poprawnej pisowni

To właśnie baśniom dzieci zawdzięczają możliwość poznania magicznego, pełnego cudów świata.
Dzięki zawartym w tej książce ludowym baśniom zawędrujemy na tereny dawnej Turcji, Chin i Persji.
Postacie takie jak Królewna Śnieżka czy Mała Syrenka znamy od wielu pokoleń dzięki baśniom.