Oba zaprezentowane tu sposoby pisowni (a więc zarówno niepalące i nie palące) mogą być w odpowiednich kontekstach poprawne, jednak zalecamy stosowanie wyłącznie pisowni łącznej (czyli wersji zapisu niepalące) we wszystkich zdaniach i kontekstach, ze względu na to, że zgodnie z decyzją Rady Języka Polskiego wydaną w grudniu 1997r. zawsze można łączyć nie z imiesłowami przymiotnikowymi, niezależnie od ich znaczenia i funkcji. Wynika z tego to, że stosując pisownię łączną w każdej sytuacji mamy pewność, że nie popełnimy błędu – choć wyjątkiem będą tu oczywiście konstrukcje przeciwstawne typu: nie palące, lecz łagodne. Jeśli powyższa informacja nie rozwiała wszystkich wątpliwości zachęcamy do zapoznania się z poniższymi przykładami użycia obu form pisowni w zdaniu.

Poprawna pisownia, forma zalecana.

Przykłady poprawnej pisowni

Odkąd jestem w stanie sobie przypomnieć Michał był osobą niepalącą – chyba nigdy nie widziałem go z papierosem w ustach.
To jest sekcja przewidziana dla osób niepalących, proszę o opuszczenie sekcji lub natychmiastowe zgaszenie papierosa.

Poprawna pisownia, forma dopuszczalna.

Przykłady poprawnej pisowni

Bartek był nie palący, w momencie gdy spotkałem go przypadkiem. Jednak nie był nadal osobą niepalącą – po pierwszego papierosa sięgnął chwilę później.
Dyskomfort, który odczuwam jest nie palący, lecz raczej łagodny.