Poprawna pisownia, znaczenie: powyższy wyraz to odmieniony w dopełniaczu liczby mnogiej rzeczownik inwektywa. Inwektywą z kolei nazywamy wyzwisko, obelgę czy też zniewagę. Wyraz ten wywodzi się z języka łacińskiego, w którym występował termin invectivus, oznaczający: gromiący, łamiący. Jedyną poprawną wersją jest tutaj: inwektyw. Błędny zapis (inwektywów) wywodzi się najprawdopodobniej z błędnego skojarzenia z innymi rzeczownikami odmieniającymi się według zasad tej deklinacji. Warto zwrócić uwagę, że pomimo faktu, że wyraz ten kończy się na w, czyli na spółgłoskę twardą, to jest on rodzaju żeńskiego, co wskazuje na fakt, że będzie przyjmował zerową końcówkę fleksyjną.

Przykłady poprawnej pisowni

Nie mam ochoty z Tobą rozmawiać, mam już dość Twoich inwektyw.
Nikt nie każe Ci słuchać jego inwektyw, w każdej chwili możesz wyjść.
Inwektywa studenta użyta w odniesieniu do profesora będzie miała swój finał w sądzie uczelnianym.

Niepoprawna pisownia