Poprawna pisownia, znaczenie: rzeczownikiem tym określamy członka organizacji harcerskiej. Nieco dawniej mówiono tak również na osobę, która była czyimś bliskim przyjacielem, kompanem, powiernikiem. W niektórych rejonach Polski w dalszym ciągu druhami nazywa się strażaków – ochotników.
Wyraz ten należy zawsze zapisywać przez h. Jest on wyjątkiem od zasady, która nakazuje zapis ch na końcu wyrazów, jednak jego pisownia może być uzasadniona przez inną regułę, mianowicie mówiącą o tym, że h piszemy wówczas, gdy w innej formie tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na ż. W tym przypadku druh – drużyna.
Etymologia tego słowa sięga do języka prasłowiańskiego, w którym występował rzeczownik drug. Po przejęciu przez język polski, wyewoluował on do formy druch, jednak równocześnie polszczyzna przejęła termin pisany przez h, który przywędrował do nas zza granicy z Ukrainą i to właśnie ta forma obecnie jest uważana za poprawną.

Przykłady poprawnej pisowni

Druh poprosił kolegów o ciszę, gdyż chciał przekazać im kilka słów.
Gdyby nie dzielni druhowie z naszej OSP, szkoła bardzo szybko by spłonęła.
A to fotografia mojego druha, Tomka, z czasów kiedy byliśmy w wojsku.

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia

Niepoprawna pisownia